Κάποιοι άνθρωποι ξεκίνησαν το πρωί για να πάνε στη δουλειά τους να βγάλουν το μεροκάματο για να ζήσουν αυτοί και οι οικογένειές τους αλλά δε γύρισαν ποτέ...Βρήκαν εκεί φριχτό τέλος.Και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι παρόμοιο.Πολλές φορές κατά καιρούς ακούμε για διάφορα εργατικά ατυχήματα.Το θέμα είναι όμως πότε επιτέλους θα γίνει κάτι για να γίνουν πιο ασφαλείς οι συνθήκες εργασίας των εργατών;Πόσες ακόμα τραγικές ιστορίες πρέπει να ζήσουμε;Όσο σκέφτομαι ότι κάποιοι άνθρωποι που είναι από φτωχές οικογένειες και δεν είχαν την ευκαιρία να σπουδάσουν,δουλεύουν υπό αυτές τις συνθήκες εργασίας για ένα κομμάτι ψωμί και τους συμβαίνουν φριχτά ατυχήματα που κοστίζουν ακόμα και τη ζωή τους πραγματικά οργίζομαι.Γιατί αυτή η κοινωνία ούτε παρέχει ίσες ευκαιρίες ούτε είναι δίκαιη.Η πολιτεία αδιαφορεί για τις συνθήκες εργασίας των εργατών.Το ότι κάποιοι άνθρωποι δουλεύουν τόσες ώρες για ένα κομμάτι ψωμί ρισκάροντας τη ζωή τους κάποιους δεν τους απασχολεί ίσως γιατί ποτέ δεν ήταν δικό τους πρόβλημα.Όμως φτάνει πια με αυτή την απάθεια και την αδιαφορία.Ως πότε θα χάνονται άδικα ανθρώπινες ζωές;Πρέπει επιτέλους να γίνεται αυστηρός έλεγχος ώστε οι εργάτες να λεχουν ασφαλείς συνθήκες εργασίας.
ΑΣ ΔΟΘΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...
Σάββατο 26 Ιουλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου